Σάββατο 20 Ιουλίου 2013

Παλαιοχώρι Βιλίων

Το Παλαιοχώρι βρίσκεται σε ένα μικρό οροπέδιο ανάμεσα σε λόφους, στη Δυτική Αττική στην ευρύτερη περιοχή των Βιλίων. Εκεί υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου και γύρω από αυτό σε μεγάλη απόσταση υπάρχουν τα ερείπια των σπιτιών του χωριού αυτού που δεν γνωρίζουμε πως ονομαζόταν, απλά αναφέρεται ως Παλαιοχώρι.

Η ιστορία σύμφωνα με κάποιον βοσκό που συναντήσαμε στην περιοχή και μας την διηγήθηκε είναι η παρακάτω:

Το έτος 1203 στις 23 Απριλίου στην γιορτή του Αγίου Γεωργίου, όλο το χωριό είχε συγκεντρωθεί έξω από την εκκλησία αυτή και συμμετείχε στο πανηγύρι που γινόταν.
Καθώς χόρευαν και γλεντούσαν, εμφανίστηκε ένας άγνωστος γέροντας και συμμετείχε στο πανηγύρι. Οι κάτοικοι του χωριού τον δέχτηκαν λέγοντας ότι είναι κι αυτός "άνθρωπος του θεού" και δικαιούται να γλεντήσει μαζί τους. Κάποια στιγμή αυτός ο γέροντας έσυρε το χορό και τραγουδούσε και επαναλάμβανε όλο το χωριό ένα τραγούδι, από το οποίο σώθηκαν οι παρακάτω στίχοι "Όλη μέρα στο χορό και το βράδυ στο γιαλό".



Οι κάτοικοι επαναλάμβαναν τους στίχους και χόρευαν μαζί του. Το βράδυ όταν βασίλεψε ο ήλιος και έπεσε το σκοτάδι οι κάτοικοι κουρασμένοι και ζαλισμένοι από το κρασί, έπεσαν για ύπνο. Τότε εμφανίστηκαν μέσα από τα γύρω δάση άγριοι πειρατές, ο γέροντας που γλεντούσε και χόρευε όλη την ημέρα μαζί με τους κατοίκους ήταν όπως αποδείχθηκε, κατάσκοπος των πειρατών. Οι πειρατές γρήγορα περικύκλωσαν το χωριό, συνέλαβαν και έδεσαν τους κατοίκους με σκοπό να τους οδηγήσουν στη θάλασσα του Κορινθιακού κόλπου.

Μάλιστα οι πειρατές ήταν τόσοι πολλοί ούτως ώστε αντιστοιχούσαν 10 για κάθε κάτοικο του χωριού. Με άγριες σπρωξιές και φωνές τους επιβίβασαν στα πειρατικά καράβια που περίμεναν κρυμμένα σε έναν όρμο και στη συνέχεια τους πουλήσανε για σκλάβους στην Ιταλία. Το χωριό όπως ήταν φυσικό, ερήμωσε. Λέγεται πως λίγοι κάτοικοι κατόρθωσαν να σωθούν διαφεύγοντας από τα γύρω βουνά, σε μακρινές περιοχές. Υπάρχει η εκδοχή ότι το χωριό Βίλια που κτίστηκε γύρω στο 1230 ιδρύθηκε από τους διασωθέντες του Παλαιοχωρίου.

Όμως αυτό δεν φαίνεται και πολύ πιθανό διότι από την καταστροφή του χωριού το 1203 μέχρι την ίδρυση των Βιλίων το 1230 μεσολαβούν 27 χρόνια.

Η δεύτερη εκδοχή, είναι ότι οι κουρσάροι μπήκαν στο χωριό περίπου το 1783 μ.Χ., την εποχή δηλαδή της Τουρκοκρατίας , (όπου οι πειρατικές επιδρομές βρίσκονταν σε μεγάλη δράση από Τυνήσιους, Σικελούς, Βενετσιάνους, Κορσικανούς, Αλγερινούς, Γενοβέζους, Τούρκους, ακόμη και από Έλληνες νησιώτες), άρπαξαν και πούλησαν τους κατοίκους στην Καλαβρία. Οι Βιλιώτες έμαθαν το περιστατικό από τους λίγους Παλαιοχωρίτες που σώθηκαν επειδή έλειπαν μακριά με τα κοπάδια τους. Οι λίγοι αυτοί κάτοικοι που διασώθηκαν από την αρπαγή, κατέφυγαν στα Βίλια. Από το Παλαιοχώρι διασώζονται σήμερα ερείπια, καθώς και το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου